Leukemie: voor, tijdens en na de behandelingen

Patiënt, naasten en de stamceldonor aan het woord
12 maart 2011

Meer dan netjes

Beeldig ligt hij na te genieten, zoveel mogelijk zonnestralen vangend. De Tuin mag vanaf vandaag weer die naam met een hoofdletter dragen, nadat een bataljon vrijwilligers zichzelf in het zweet heeft gewerkt. Het resultaat is niet in één zin te vangen. Nog nooit hadden we een zo opgeruimde tuin. Nog nooit ging dat zo snel. Zelden zag hij er zo fris uit. Niet vaak aten we heerlijke kruidkoek met modderhanden. Wat zijn we rijk met buren, mensen van de kerk en alle anderen – die bereid zijn, van dichtbij en wat verder weg, naar ons toe te komen en je daadwerkelijk vele stappen verder helpen! Het is nog even wennen aan het wijdse uitzicht naar onze buren, maar gelukkig zien we hen graag – het kan dus alleen maar goed uitpakken.

123 Uiteraard heb ik Carolien virtueel rondgeleid en zij was heel, heel erg blij. Met laag afgeknipte, of anders mooi in vorm gesnoeide bossages kan je haar altijd verwennen. We willen iedereen die geholpen heeft – ook die ik op het laatst heb laten weten dat we handen genoeg hadden, hartelijk bedanken! Met het gereedschap lijkt het ook goed te komen, al ging het opruimen wel erg vlot. Het zou kunnen zijn dat iemand per ongeluk nog een schoffel in zijn broekzak heeft zitten. Ik heb ik niks gemist, wie dat wel doet weet me te vinden. Hier ligt nog wel een verdrietige handschep. Ik heb hem iets lekkers gegeven en beloofd goed voor hem te zorgen. Daar kikkerde ‘ie wel van op, terwijl hij erop rekent binnenkort weer naar huis te mogen.

111 112
114 115
116 119
120 121

Hoe gaat het met Carolien?
De grote opruimactie in de tuin doet Carolien beslist goed en lucht haar op. Vanuit het ziekenhuis zijn er zo nu en dan van die dingen waar ze zich zorgen over maakt; onderwerpen waarvan je vindt dat ze zich daar beslist niet druk over moet maken. De tuin was er één van. De (kook)was was een ander, maar tot op heden past alles haar nog, dus ook die zorg is verleden tijd. Dat alles haar past zou er trouwens ook van kunnen komen dat ze blijft afvallen. Het is niet gevaarlijk, maar liever zag men dat dit niet gebeurde.

Maar ja, afvallen gaat vanzelf. Carolien kan na de onderzoeken haar eten nauwelijks binnenhouden. Het smaakt haar inmiddels wel weer beter dan eerder, maar er kan haar zomaar een misselijkheid overvallen waardoor alles er weer uit komt. Daarnaast voelt ze zich rillerig en warm tegelijk, terwijl haar temperatuur wel goed is.

T-Day nadert
Door haar kwakkelende toestand begon Carolien T-Day steeds meer als een bedreiging te zien, terwijl ze er eerder als een grote nieuwe kans naar uitkeek. Ze heeft haar overbuurvrouw ziek zien worden van een transplantatie en hoorde vandeweek dat ze overleden was. Die situatie is in de verste verte niet vergelijkbaar met die van Carolien, maar logische overwegingen zijn voor een patiënt in een ziekenhuis niet logisch.

Gisteren heeft ze hierover met diverse mensen gesproken. De arts kwam spontaan en meldde dat ze volgende week dinsdag over de datum zullen besluiten, ook al was die vooralsnog niet verplaatst. Daarna kwam de transplantatie coördinator nog even langs, getipt door de verpleging. Hij kwam met een opmerkelijke bewering. Eigenlijk vindt men het helemaal niet erg als Carolien haar bloedwaarden laag zijn voor de transplantatie: het biedt juist de cellen van Willem meer kans. Dat is dus een overweging om het juist bij de 23e te houden. Maar ze mag het proces niet in met een longontsteking; ze gaan echt geen experimentjes doen en zullen Carolien alleen de transplantatie in laten gaan als ze ervan overtuigd zijn dat ze de maximale kans hebben.

Vandaag hoorden we dat als er uitstel komt dit waarschijnlijk 2 a 3 weken zal zijn.

Rijmpjes
Al voelt Carolien zich niet fit en ligt ze veel te slapen, op sommige momenten weet ze me heerlijk aan het lachen te maken. Vanwege een aanval van misselijkheid zette ze haar bed wat hoger, waardoor ze rechtop kwam te zitten. Het zakte en Carolien begon te rijmen:

“Eelco is mijn kruikenmaker
maakt de beste kruiken
niet te dik en niet te bol
zo kan ‘k ze goed gebruiken.”

Rijmen kan ze in een handomdraai. Omdat ik het grappig vond deed ze er gelijk nog één en die heb ik opgenomen met mijn telefoon: Hier in het UMCG.

Prikprofis en kruikenmakers
Inderdaad ben ik erg goed in het maken van een kruik – al zeg ik het zelf. Ik had er juist één gemaakt, omdat ze het wat koud had. Deze dagen zou ik natuurlijk liever in eigen persoon die kruik zijn, maar dat schijnt niet te kunnen. Ik heb jarenlange ervaring met diverse kruiken en ontwikkelde een superieur kruikrecept, waarvan Caroliens liedje al een beetje het geheim prijsgeeft.

Zo heeft iedereen wel iets waar ‘ie goed in is. Ik hoef thuis maar een blik naar buiten te werpen om dat letterlijk te zien en dan denk ik tegelijk aan al die andere dingen die we van zoveel mensen krijgen. Ook in het ziekenhuis zijn er verschillen. Graag lichten we even de prikprofis uit: veelal tweedejaars studenten die prikken om bij te verdienen en dat in de regel erg goed doen. Ze bevallen Carolien als de beste en kan op haar armen laten zien hoeveel verschil de handige en ongeoefende prikker voor een patiënt betekent.

Bidden
Waar sommigen ook goed in zijn is het volharden in gebed. Wat heeft Carolien dat hard nodig; niet zij alleen natuurlijk.
– dank voor rust in de temperatuur van Carolien: dat dat een signaal mag zijn dat het beter zal gaan;
– dank voor de kwaliteiten die jij hebt gekregen;
– dank voor de inzet van de mensen om onze tuin op orde te krijgen, waarmee ze Carolien en mij zo bijzonder geholpen hebben;
– bid voor innerlijke rust bij Carolien en het verdwijnen van de misselijkheid – opdat ze zich weer wat fitter kan gaan voelen;
– bid voor wijze beslissingen ten aanzien van de transplantatie: beslissingen die ook Willen en Margreet aangaan, want als de transplantatie wordt uitgesteld heeft dat ook invloed op Willem.

5 Responses

  1. Anneke Hagen

    Een opgeruimde tuin, dat geeft je een goed lentegevoel en dat konden jullie wel even gebruiken. Fijn dat er zoveel helpende handen waren.
    Ik wens jullie hoop ,moed en vertrouwen toe voor de komende tijd, maar vooral de helende hand van de grote Meester.
    vr gr. Anneke Hagen.

  2. Froukje de Graaf

    Fijn dat jullie tuin weer helemaal bijgewerkt is. Dat is weer een (klein) zorg(je) minder. Het verdrietige schepje komt me bekend voor. Ik denk dat Agnes het vergeten is. Maar dat komt vast nog wel een keer terug. Gelukkig hebben we nog zo’n
    (klein, eenzaam en verdrietig) schepje in de schuur liggen. Dus we kunnen ons er nog wel om redden. Carolien en Eelco, heel veel sterkte, blijf moed houden, al is dat soms moeilijk.
    We blijven in gebed om jullie heen staan.

  3. Henny Trompert

    Wat hartverwarmend om te zien dat er zovelen zijn die de handen uit de mouwen hebben gestoken.
    Super!!!
    Gister was het thema voor de gemeente zondag in de Hoeksteen te Emmeloord:
    de helpende gemeente,maar dit is wel een zeer uitgebreide
    gemeentekring, vriendenkring, burenkring.
    Wat een voldoening zal het zijn dat men jullie hier zo’n groot
    plezier mee kon doen.

    groet Henny

  4. Angelina Compeer

    Geweldig, dat ze dat voor jullie hebben gedaan. Fijn zulke vrienden en familie om je heen te hebben!!!

    Angelina (vrouw van Wout nr. 88)

  5. Carolien

    Wat is de tuin mooi geworden!!! Jullie hebben van mij een héél gelukkig mens gemaakt!!!

    Ontzettend bedankt voor jullie inzet allemaal!
    Met een hartelijke groet vanuit Groningen: Carolien Drieenhuizen